Boşal..

.
.
.
erimemisti buzlarımız..
adamlığımı bırakmıstım ardımda, kadınımı bırakamadım, beceremedim.
erimiyordu buzlarımız, erimek bilmiyordu.
bardagımda eriyen buzlarla erekte ettim beynimi;
kagıda bosaldım sarsılarak.
sarsıldım..
gözyaslarımla harmanladım titrek kelimeleri..
erimeyecekti buzlarımız.
Olmayacak dua idi benimkisi;
Bir başka ütopya, bir değişik fanteziydi..


Cenabet beynimin hayal dünyasındaydı cocuklarımız..
.
.
.
.
.
.
.
.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder